niepokój

niepokój {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż III, D. niepokójkoju, blm {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'stan psychiczny charakteryzujący się brakiem wewnętrznego spokoju i równowagi, napięciem i pobudzeniem nerwowym, któremu towarzyszy np. nieracjonalne zachowanie, nerwowość ruchów; obawa, lęk': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ciągły, głęboki niepokój. Niepokój ogarnia kogoś, narasta w kimś, zawładnął kimś. Niepokój nurtuje, prześladuje kogoś. Z niepokojem myśleć o czymś. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'brak spokoju, nienaturalność, nerwowość zachowania, działania itp., będące objawem takiego stanu lub w jakiś inny sposób z nim związane': {{/stl_7}}{{stl_10}}Popatrzyła na niego z niepokojem w oczach. Widoczny niepokój na trybunach. Niepokój na giełdzie. Niepokój w poczynaniach ekipy sędziowskiej. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'niepokojąca atmosfera, brak w czymś harmonii, naturalnego ładu, wywołujące nieokreśloną obawę, utratę pewności siebie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Niepokój form, kształtów. Niepokój wielkiej metropolii. {{/stl_10}}